சூது 931-940 | Thirukkural, திருக்குறள் 931-940 |
Thirukkural, திருக்குறள் 931-940 :-
சூது |
|
931 |
வேண்டற்க, வென்றிடினும் சூதினை! வென்றதூஉம், |
|
தூண்டில்-பொன் மீன் விழுங்கியற்று. |
|
|
932 |
ஒன்று எய்தி, நூறு இழக்கும் சூதர்க்கும் உண்டாம்கொல்- |
|
நன்று எய்தி வாழ்வதோர் ஆறு?. |
|
|
933 |
உருள் ஆயம் ஓவாது கூறின், பொருள் ஆயம் |
|
போஒய்ப் புறமே படும். |
|
|
934 |
சிறுமை பல செய்து, சீர் அழிக்கும் சூதின், |
|
வறுமை தருவது ஒன்று இல். |
|
|
935 |
கவறும், கழகமும், கையும், தருக்கி |
|
இவறியார்-இல்லாகியார். |
|
|
936 |
அகடு ஆரார்; அல்லல் உழப்பர்;-சூது என்னும் |
|
முகடியான் மூடப்பட்டார். |
|
|
937 |
பழகிய செல்வமும் பண்பும் கெடுக்கும்- |
|
கழகத்துக் காலை புகின். |
|
|
938 |
பொருள் கெடுத்து, பொய் மேற்கொளீஇ, அருள் கெடுத்து, |
|
அல்லல் உழப்பிக்கும்- சூது. |
|
|
939 |
உடை, செல்வம், ஊண், ஒளி, கல்வி என்று ஐந்தும் |
|
அடையாவாம்-ஆயம் கொளின். |
|
|
940 |
இழத்தொறூஉம் காதலிக்கும் சூதேபோல், துன்பம் |
|
உழத்தொறூஉம் காதற்று, உயிர். |