பண்பு உடைமை 991-1000 | Thirukkural, திருக்குறள் 991-1000

பண்பு உடைமை

991

எண் பதத்தால், எய்தல் எளிது என்ப, யார்மாட்டும்,

பண்பு உடைமை என்னும் வழக்கு.

992

அன்பு உடைமை, ஆன்ற குடிப்பிறத்தல், இவ் இரண்டும்

பண்பு உடைமை என்னும் வழக்கு.

993

உறுப்பு ஒத்தல் மக்கள் ஒப்பு அன்றால்; வெறுத்தக்க

பண்பு ஒத்தல், ஒப்பது ஆம் ஒப்பு.

994

நயனொடு நன்றி புரிந்த பயன் உடையார்

பண்பு பாராட்டும், உலகு.

995

நகையுள்ளும் இன்னாது, இகழ்ச்சி; பகையுள்ளும்

பண்பு உள, பாடு அறிவார் மாட்டு.

996

பண்பு உடையார்ப் பட்டு, உண்டு உலகம்; அது இன்றேல்,

மண் புக்கு மாய்வதுமன்.

997

அரம் போலும் கூர்மையரேனும், மரம் போல்வர்,

மக்கள் பண்பு இல்லாதவர்.

998

நண்பு ஆற்றார் ஆகி, நயம் இல செய்வார்க்கும்,

பண்பு ஆற்றாராதல் கடை.

999

நகல் வல்லர் அல்லார்க்கு மா இரு ஞாலம்,

பகலும், பாற் பட்டன்று, இருள்.

1000

பண்பு இலான் பெற்ற பெருஞ் செல்வம்-நன் பால்

கலம் தீமையால் திரிந்தற்று.