பேதைமை 831-840 | Thirukkural, திருக்குறள் 831-840

பேதைமை

831

பேதைமை என்பது ஒன்று; ‘யாது?’ எனின், ஏதம் கொண்டு,

ஊதியம் போகவிடல்.

832

பேதைமையுள் எல்லாம் பேதைமை, காதன்மை

கை அல்லதன்கண் செயல்.

833

நாணாமை, நாடாமை, நார் இன்மை, யாது ஒன்றும்

பேணாமை,-பேதை தொழில்.

834

ஓதி உணர்ந்தும், பிறர்க்கு உரைத்தும், தான் அடங்காப்

பேதையின் பேதையார் இல்.

835

ஒருமைச் செயல் ஆற்றும், பேதை-எழுமையும்

தான் புக்கு அழுந்தும் அளறு!.

836

பொய்படும் ஒன்றோ; புனை பூணும்;-கை அறியாப்

பேதை வினை மேற்கொளின்.

837

ஏதிலார் ஆர, தமர் பசிப்பர்-பேதை

பெருஞ் செல்வம் உற்றக்கடை.

838

மையல் ஒருவன் களித்தற்றால்-பேதை தன்

கை ஒன்று உடைமை பெறின்.

839

பெரிது இனிது, பேதையார் கேண்மை-பிரிவின்கண்

பீழை தருவது ஒன்று இல்!.

840

கழாஅக் கால் பள்ளியுள் வைத்தற்றால்-சான்றோர்

குழா அத்துப் பேதை புகல்.