காதல் - சிறப்பு உரைத்தல் 1121-1130 | Thirukkural, திருக்குறள் 1121-1130 |
Thirukkural, திருக்குறள் 1121-1130 :-
காதல் - சிறப்பு உரைத்தல் |
|
1121 |
பாலொடு தேன் கலந்தற்றே-பணிமொழி |
|
வால் எயிறு ஊறிய நீர்!. |
|
|
1122 |
உடம்பொடு உயிரிடை என்ன, மற்று அன்ன- |
|
மடந்தையொடு எம்மிடை நட்பு. |
|
|
1123 |
கருமணியின் பாவாய்! நீ போதாய்-யாம் வீழும் |
|
திருநுதற்கு இல்லை, இடம்!. |
|
|
1124 |
வாழ்தல் உயிர்க்கு அன்னள், ஆயிழை; சாதல் |
|
அதற்கு அன்னள், நீங்கும் இடத்து. |
|
|
1125 |
உள்ளுவன்மன், யான் மறப்பின்; மறப்பு அறியேன், |
|
ஒள் அமர்க் கண்ணாள் குணம். |
|
|
1126 |
கண்ணுள்ளின் போகார்; இமைப்பின் பருவரார்; |
|
நுண்ணியர் எம் காதலவர். |
|
|
1127 |
கண் உள்ளார் காதலவராக, கண்ணும் |
|
எழுதேம், கரப்பாக்கு அறிந்து. |
|
|
1128 |
நெஞ்சத்தார் காதலவராக, வெய்து உண்டல் |
|
அஞ்சுதும், வேபாக்கு அறிந்து. |
|
|
1129 |
இமைப்பின், கரப்பாக்கு அறிவல்; அனைத்திற்கே, |
|
'ஏதிலர்’ என்னும், இவ் ஊர். |
|
|
1130 |
உவந்து உறைவர், உள்ளத்துள் என்றும்; 'இகந்து உறைவர்; |
|
ஏதிலர்’ என்னும், இவ் ஊர். |