புணர்ச்சி விதும்பல் 1281-1290 | Thirukkural, திருக்குறள் 1281-1290

புணர்ச்சி விதும்பல்

1281

உள்ளக் களித்தலும், காண மகிழ்தலும்,

கள்ளுக்கு இல்; காமத்திற்கு உண்டு.

1282

தினைத் துணையும் ஊடாமை வேண்டும்-பனைத் துணையும்

காமம் நிறைய வரின்.

1283

பேணாது பெட்பவே செய்யினும், கொண்கனைக்

காணாது அமையல, கண்.

1284

ஊடற்கண் சென்றேன்மன்;-தோழி! அது மறந்து

கூடற்கண் சென்றது, என் நெஞ்சு.

1285

எழுதுங்கால் கோல் காணாக் கண்ணேபோல், கொண்கன்

பழி காணேன், கண்ட இடத்து.

1286

காணுங்கால் காணேன் தவறு ஆய; காணாக்கால்,

காணேன், தவறு அல்லவை.

1287

உய்த்தல் அறிந்து புனல் பாய்பவரேபோல்,

பொய்த்தல் அறிந்து, என் புலந்து?.

1288

இளித்தக்க இன்னா செயினும், களித்தார்க்குக்

கள் அற்றே-கள்வ!- நின் மார்பு.

1289

மலரினும் மெல்லிது காமம்; சிலர், அதன்

செவ்வி தலைப்படுவார்.

1290

கண்ணின் துனித்தே, கலங்கினாள், புல்லுதல்

என்னினும் தான் விதுப்புற்று.