புணர்ச்சி விதும்பல் 1281-1290 | Thirukkural, திருக்குறள் 1281-1290 |
Thirukkural, திருக்குறள் 1281-1290 :-
புணர்ச்சி விதும்பல் |
|
1281 |
உள்ளக் களித்தலும், காண மகிழ்தலும், |
|
கள்ளுக்கு இல்; காமத்திற்கு உண்டு. |
|
|
1282 |
தினைத் துணையும் ஊடாமை வேண்டும்-பனைத் துணையும் |
|
காமம் நிறைய வரின். |
|
|
1283 |
பேணாது பெட்பவே செய்யினும், கொண்கனைக் |
|
காணாது அமையல, கண். |
|
|
1284 |
ஊடற்கண் சென்றேன்மன்;-தோழி! அது மறந்து |
|
கூடற்கண் சென்றது, என் நெஞ்சு. |
|
|
1285 |
எழுதுங்கால் கோல் காணாக் கண்ணேபோல், கொண்கன் |
|
பழி காணேன், கண்ட இடத்து. |
|
|
1286 |
காணுங்கால் காணேன் தவறு ஆய; காணாக்கால், |
|
காணேன், தவறு அல்லவை. |
|
|
1287 |
உய்த்தல் அறிந்து புனல் பாய்பவரேபோல், |
|
பொய்த்தல் அறிந்து, என் புலந்து?. |
|
|
1288 |
இளித்தக்க இன்னா செயினும், களித்தார்க்குக் |
|
கள் அற்றே-கள்வ!- நின் மார்பு. |
|
|
1289 |
மலரினும் மெல்லிது காமம்; சிலர், அதன் |
|
செவ்வி தலைப்படுவார். |
|
|
1290 |
கண்ணின் துனித்தே, கலங்கினாள், புல்லுதல் |
|
என்னினும் தான் விதுப்புற்று. |