ஆள்வினை உடைமை 611-620 | Thirukkural, திருக்குறள் 611 - 620

ஆள்வினை உடைமை

           611

அருமை உடைத்து என்று அசாவாமை வேண்டும்;

பெருமை முயற்சி தரும்.

           612

வினைக்கண் வினைகெடல் ஓம்பல்-வினைக் குறை

தீர்ந்தாரின் தீர்ந்தன்று, உலகு!.

           613

தாளாண்மை என்னும் தகைமைக்கண் தங்கிற்றே-

வேளாண்மை என்னும் செருக்கு.

           614

தாளாண்மை இல்லாதான் வேளாண்மை, பேடி கை

வாள் ஆண்மை போல, கெடும்.

           615

இன்பம் விழையான், வினை விழைவான் தன் கேளிர்

துன்பம் துடைத்து ஊன்றும் தூண்.

           616

முயற்சி-திருவினை ஆக்கும்; முயற்று இன்மை

இன்மை புகுத்திவிடும்.

           617

'மடி உளாள், மா முகடி' என்ப; மடி இலான்

தாள் உளாள், தாமரையினாள்.

           618

பொறி இன்மை யார்க்கும் பழி அன்று; அறிவு அறிந்து,

ஆள்வினை இன்மை பழி.

           619

தெய்வத்தான் ஆகாதுஎனினும், முயற்சி தன்

மெய் வருத்தக் கூலி தரும்.

           620

ஊழையும் உப்பக்கம் காண்பர்-உலைவு இன்றித்

தாழாது உஞற்றுபவர்.