கனவு நிலை உரைத்தல் 1211-1220 | Thirukkural, திருக்குறள் 1211-1220 |
Thirukkural, திருக்குறள் 1211-1220 :-
கனவு நிலை உரைத்தல் |
|
1211 |
காதலர் தூதொடு வந்த கனவினுக்கு |
|
யாது செய்வேன்கொல், விருந்து!. |
|
|
1212 |
கயல் உண்கண் யான் இரப்பத் துஞ்சின், கலந்தார்க்கு |
|
உயல் உண்மை சாற்றுவேன்மன். |
|
|
1213 |
நனவினான் நல்காதவரைக் கனவினான் |
|
காண்டலின் உண்டு, என் உயிர். |
|
|
1214 |
கனவினான் உண்டாகும் காமம்-நனவினான் |
|
நல்காரை நாடித் தரற்கு. |
|
|
1215 |
நனவினான் கண்டதூஉம், ஆங்கே கனவும்தான் |
|
கண்ட பொழுதே இனிது. |
|
|
1216 |
நனவு என ஒன்று இல்லைஆயின், கனவினான் |
|
காதலர் நீங்கலர்மன். |
|
|
1217 |
நனவினான் நல்காக் கொடியார் கனவினான், |
|
என், எம்மைப் பீழிப்பது?. |
|
|
1218 |
துஞ்சுங்கால் தோள் மேலர் ஆகி, விழிக்குங்கால் |
|
நெஞ்சத்தர் ஆவர், விரைந்து. |
|
|
1219 |
நனவினான் நல்காரை நோவர்-கனவினான் |
|
காதலர்க் காணாதவர். |
|
|
1220 |
நனவினான், நம் நீத்தார் என்பர்; கனவினான் |
|
காணார்கொல், இவ் ஊரவர்!. |