கனவு நிலை உரைத்தல் 1211-1220 | Thirukkural, திருக்குறள் 1211-1220

கனவு நிலை உரைத்தல்

1211

காதலர் தூதொடு வந்த கனவினுக்கு

யாது செய்வேன்கொல், விருந்து!.

1212

கயல் உண்கண் யான் இரப்பத் துஞ்சின், கலந்தார்க்கு

உயல் உண்மை சாற்றுவேன்மன்.

1213

நனவினான் நல்காதவரைக் கனவினான்

காண்டலின் உண்டு, என் உயிர்.

1214

கனவினான் உண்டாகும் காமம்-நனவினான்

நல்காரை நாடித் தரற்கு.

1215

நனவினான் கண்டதூஉம், ஆங்கே கனவும்தான்

கண்ட பொழுதே இனிது.

1216

நனவு என ஒன்று இல்லைஆயின், கனவினான்

காதலர் நீங்கலர்மன்.

1217

நனவினான் நல்காக் கொடியார் கனவினான்,

என், எம்மைப் பீழிப்பது?.

1218

துஞ்சுங்கால் தோள் மேலர் ஆகி, விழிக்குங்கால்

நெஞ்சத்தர் ஆவர், விரைந்து.

1219

நனவினான் நல்காரை நோவர்-கனவினான்

காதலர்க் காணாதவர்.

1220

நனவினான், நம் நீத்தார் என்பர்; கனவினான்

காணார்கொல், இவ் ஊரவர்!.