நன்றி இல் செல்வம் 1001-1010 | Thirukkural, திருக்குறள் 1001-1010 |
Thirukkural, திருக்குறள் 1001-1010 :-
நன்றி இல் செல்வம் |
|
1001 |
வைத்தான், வாய் சான்ற பெரும் பொருள்; அஃது உண்ணான் |
|
செத்தான், செயக்கிடந்தது இல். |
|
|
1002 |
'பொருளான் ஆம், எல்லாம்' என்று, ஈயாது இவறும் |
|
மருளான், ஆம், மாணாப் பிறப்பு. |
|
|
1003 |
ஈட்டம் இவறி, இசை வேண்டா ஆடவர் |
|
தோற்றம் நிலக்குப் பொறை. |
|
|
1004 |
எச்சம் என்று என் எண்ணும் கொல்லோ-ஒருவரால் |
|
நச்சப் படாஅதவன்!. |
|
|
1005 |
கொடுப்பதூஉம் துய்ப்பதூஉம் இல்லார்க்கு, அடுக்கிய |
|
கோடி உண்டாயினும், இல். |
|
|
1006 |
ஏதம், பெருஞ் செல்வம்-தான் துவ்வான், தக்கார்க்கு ஒன்று |
|
ஈதல் இயல்பு இலாதான். |
|
|
1007 |
அற்றார்க்கு ஒன்று ஆற்றாதான் செல்வம்- மிகு நலம் |
|
பெற்றாள் தமியள் மூத்தற்று. |
|
|
1008 |
நச்சப்படாதவன் செல்வம்-நடுவூருள் |
|
நச்சு மரம் பழுத்தற்று. |
|
|
1009 |
அன்பு ஒரீஇ, தற் செற்று, அறம் நோக்காது, ஈட்டிய |
|
ஒண் பொருள் கொள்வார், பிறர். |
|
|
1010 |
சீருடைச் செல்வர் சிறு துனி-மாரி |
|
வறம் கூர்ந்தனையது உடைத்து. |