மானம் 961-970 | Thirukkural, திருக்குறள் 961-970

மானம்

961

இன்றி அமையாச் சிறப்பின ஆயினும்,

குன்ற வருப விடல்.

962

சீரினும், சீர் அல்ல செய்யாரே-சீரொடு

பேராண்மை வேண்டுபவர்.

963

பெருக்கத்து வேண்டும், பணிதல்; சிறிய

சுருக்கத்து வேண்டும், உயர்வு.

964

தலையின் இழிந்த மயிர் அனையர்-மாந்தர்

நிலையின் இழிந்தக்கடை.

965

குன்றின் அனையாரும் குன்றுவர்-குன்றுவ

குன்றி அனைய செயின்.

966

புகழ் இன்றால்; புத்தேள் நாட்டு உய்யாதால்; என் மற்று,

இகழ்வார்பின் சென்று நிலை?.

967

ஒட்டார் பின் சென்று ஒருவன் வாழ்தலின், அந் நிலையே

கெட்டான் எனப்படுதல் நன்று.

968

மருந்தோ, மற்று ஊன் ஓம்பும் வாழ்க்கை-பெருந்தகைமை

பீடு அழிய வந்த இடத்து?.

969

மயிர் நீப்பின் வாழாக் கவரிமா அன்னார்

உயிர் நீப்பர், மானம் வரின்.

970

இளி வரின், வாழாத மானம் உடையார்

ஒளி தொழுது ஏத்தும், உலகு.