சான்றாண்மை 981-990 | Thirukkural, திருக்குறள் 981-990

சான்றாண்மை

         981

கடன் என்ப, நல்லவை எல்லாம்-கடன் அறிந்து,

சான்றாண்மை மேற்கொள்பவர்க்கு.

        982

குண நலம், சான்றோர் நலனே; பிற நலம்

எந் நலத்து உள்ளதூஉம் அன்று.

        983

அன்பு, நாண், ஒப்புரவு, கண்ணோட்டம், வாய்மையொடு

ஐந்து-சால்பு ஊன்றிய தூண்.

        984

கொல்லா நலத்தது, நோன்மை;-பிறர் தீமை

சொல்லா நலத்தது, சால்பு.

        985

ஆற்றுவார் ஆற்றல் பணிதல்; அது சான்றோர்

மாற்றாரை மாற்றும் படை.

        986

'சால்பிற்குக் கட்டளை யாது?' எனின், தோல்வி

துலை அல்லார்கண்ணும் கொளல்.

        987

இன்னா செய்தார்க்கும் இனியவே செய்யாக்கால்,

என்ன பயத்ததோ, சால்பு?.

        988

இன்மை ஒருவற்கு இளிவு அன்று-சால்பு என்னும்

திண்மை உண்டாகப்பெறின்.

        989

ஊழி பெயரினும், தாம் பெயரார்-சான்றாண்மைக்கு

ஆழி எனப்படுவார்.

        990

சான்றவர் சான்றாண்மை குன்றின், இரு நிலம்தான்

தாங்காது மன்னோ, பொறை!.