கல்லாமை 401-410 | Thirukkural, திருக்குறள் 401 - 410 |
Thirukkural, திருக்குறள் 401 - 410 :-
கல்லாமை |
|
401 |
அரங்கு இன்றி வட்டு ஆடியற்றே-நிரம்பிய |
|
நூல் இன்றிக் கோட்டி கொளல். |
|
|
402 |
கல்லாதான் சொல் காமுறுதல், முலை இரண்டும் |
|
இல்லாதாள் பெண் காமுற்றற்று. |
|
|
403 |
கல்லாதவரும் நனி நல்லர்-கற்றார்முன் |
|
சொல்லாது இருக்கப்பெறின். |
|
|
404 |
கல்லாதான் ஒட்பம் கழிய நன்று ஆயினும், |
|
கொள்ளார், அறிவு உடையார். |
|
|
405 |
கல்லா ஒருவன் தகைமை, தலைப்பெய்து |
|
சொல்லாட, சோர்வுபடும். |
|
|
406 |
உளர் என்னும் மாத்திரையர் அல்லால், பயவாக் |
|
களர் அனையர்-கல்லாதவர். |
|
|
407 |
நுண் மாண் நுழை புலம் இல்லான் எழில் நலம் |
|
மண் மாண் புனை பாவை அற்று. |
|
|
408 |
நல்லார்கண் பட்ட வறுமையின் இன்னாதே- |
|
கல்லார்கண் பட்ட திரு. |
|
|
409 |
மேற்பிறந்தார் ஆயினும் கல்லாதார், கீழ்ப்பிறந்தும் |
|
கற்றார் அனைத்து இலர் பாடு. |
|
|
410 |
விலங்கொடு மக்கள் அனையர்-இலங்கு நூல் |
|
கற்றாரொடு ஏனையவர். |