அடக்கம் உடைமை 121 - 130 | Thirukkural, திருக்குறள் 121 - 130

அடக்கம் உடைமை

121

அடக்கம் அமரருள் உய்க்கும்; அடங்காமை

ஆர் இருள் உய்த்துவிடும்.

122

காக்க, பொருளா அடக்கத்தை-ஆக்கம்

அதனின் ஊங்கு இல்லை, உயிர்க்கு!.

123

செறிவு அறிந்து சீர்மை பயக்கும்-அறிவு அறிந்து

ஆற்றின் அடங்கப் பெறின்.

124

நிலையின் திரியாது அடங்கியான் தோற்றம்

மலையினும் மாணப் பெரிது.

125

எல்லார்க்கும் நன்று ஆம், பணிதல்; அவருள்ளும்

செல்வர்க்கே செல்வம் தகைத்து.

126

ஒருமையுள், ஆமைபோல், ஐந்து அடக்கல் ஆற்றின்,

எழுமையும் ஏமாப்பு உடைத்து.

127

யா காவார் ஆயினும், நா காக்க; காவாக்கால்,

சோகாப்பர், சொல் இழுக்குப் பட்டு.

128

ஒன்றானும் தீச்சொற் பொருட் பயன் உண்டாயின்,

நன்று ஆகாது ஆகிவிடும்.

129

தீயினால் சுட்ட புண் உள் ஆறும்;- ஆறாதே

நாவினால் சுட்ட வடு.

130

கதம் காத்து, கற்று, அடங்கல் ஆற்றுவான் செவ்வி

அறம் பார்க்கும் ஆற்றின் நுழைந்து.