ஊக்கம் உடைமை 591-600 | Thirukkural, திருக்குறள் 591 - 600 |
Thirukkural, திருக்குறள் 591 - 600 :-
ஊக்கம் உடைமை |
|
591 |
உடையர் எனப்படுவது ஊக்கம்; அஃது இல்லார் |
|
உடையது உடையரோ, மற்று?. |
|
|
592 |
உள்ளம் உடைமை உடைமை; பொருள் உடைமை |
|
நில்லாது நீங்கிவிடும். |
|
|
593 |
'ஆக்கம் இழந்தேம்!' என்று அல்லாவார்-ஊக்கம் |
|
ஒருவந்தம் கைத்து உடையார். |
|
|
594 |
ஆக்கம் அதர் வினாய்ச் செல்லும்-அசைவு இலா |
|
ஊக்கம் உடையானுழை. |
|
|
595 |
வெள்ளத்து அனைய, மலர் நீட்டம்;-மாந்தர்தம் |
|
உள்ளத்து அனையது, உயர்வு. |
|
|
596 |
உள்ளுவது எல்லாம் உயர்வு உள்ளல்! மற்று அது |
|
தள்ளினும், தள்ளாமை நீர்த்து. |
|
|
597 |
சிதைவிடத்து ஒல்கார், உரவோர்;-புதை அம்பின் |
|
பட்டுப் பாடு ஊன்றும் களிறு. |
|
|
598 |
உள்ளம் இலாதவர் எய்தார்-'உலகத்து |
|
வள்ளியம்' என்னும் செருக்கு. |
|
|
599 |
பரியது கூர்ங் கோட்டது ஆயினும், யானை |
|
வெரூஉம், புலி தாக்குறின். |
|
|
600 |
உரம் ஒருவற்கு உள்ள வெறுக்கை; அஃது இல்லார் |
|
மரம்; மக்கள் ஆதலே வேறு. |