கேள்வி 411-420 | Thirukkural, திருக்குறள் 411 - 420

கேள்வி

411

செல்வத்துள் செல்வம் செவிச்செல்வம்; அச் செல்வம்

செல்வத்துள் எல்லாம் தலை.

412

செவிக்கு உணவு இல்லாத போழ்து, சிறிது,

வயிற்றுக்கும் ஈயப்படும்.

413

செவியுணவின் கேள்வி உடையார், அவியுணவின்

ஆன்றாரொடு ஒப்பர், நிலத்து.

414

கற்றிலன் ஆயினும் கேட்க; அஃது ஒருவற்கு

ஒற்கத்தின் ஊற்று ஆம் துணை.

415

இழுக்கல் உடை உழி ஊற்றுக்கோல் அற்றே-

ஒழுக்கம் உடையார் வாய்ச் சொல்.

416

எனைத்தானும் நல்லவை கேட்க! அனைத்தானும்

ஆன்ற பெருமை தரும்.

417

பிழைத்து உணர்ந்தும் பேதைமை சொல்லார்-இழைத்து உணர்ந்து

ஈண்டிய கேள்வியவர்.

418

கேட்பினும் கேளாத் தகையவே-கேள்வியால்

தோட்கப் படாத செவி.

419

நுணங்கிய கேள்வியர் அல்லார் வணங்கிய

வாயினர் ஆதல் அரிது.

420

செவியின் சுவை உணரா, வாய் உணர்வின், மாக்கள்

அவியினும் வாழினும் என்.