கள்ளாமை 281-290 | Thirukkural, திருக்குறள் 281 - 290

கள்ளாமை

281

எள்ளாமை வேண்டுவான் என்பான் எனைத்து ஒன்றும்

கள்ளாமை காக்க, தன் நெஞ்சு!.

282

உள்ளத்தால் உள்ளலும் தீதே; ‘பிறன் பொருளைக்

கள்ளத்தால் கள்வேம்’ எனல்!.

283

களவினால் ஆகிய ஆக்கம், அளவு இறந்து,

ஆவது போல, கெடும்.

284

களவின்கண் கன்றிய காதல் விளைவின்கண்

வீயா விழுமம் தரும்.

285

அருள் கருதி அன்புடையர் ஆதல் பொருள் கருதிப்

பொச்சாப்புப் பார்ப்பார்கண் இல்.

286

அளவின்கண் நின்று ஒழுகலாற்றார்-களவின்கண்

கன்றிய காதலவர்.

287

களவு என்னும் கார் அறிவு ஆண்மை அளவு என்னும்

ஆற்றல் புரிந்தார்கண் இல்.

288

அளவு அறிந்தார் நெஞ்சத்து அறம்போல, நிற்கும்,

களவு அறிந்தார் நெஞ்சில் கரவு.

289

அளவு அல்ல செய்து, ஆங்கே வீவர்-களவு அல்ல

மற்றைய தேற்றாதவர்.

290

கள்வார்க்குத் தள்ளும், உயிர்நிலை; கள்ளார்க்குத்

தள்ளாது, புத்தேள் உலகு.