கண்ணோட்டம் 571-580 | Thirukkural, திருக்குறள் 571 - 580

கண்ணோட்டம்

          571

கண்ணோட்டம் என்னும் கழிபெருங் காரிகை

உண்மையான், உண்டு இவ் உலகு.

        572

கண்ணோட்டத்து உள்ளது உலகியல்; அஃது இலார்

உண்மை நிலக்குப் பொறை.

        573

பண் என் ஆம், பாடற்கு இயைபு இன்றேல்?-கண் என் ஆம்,

கண்ணோட்டம் இல்லாத கண்?.

        574

உளபோல் முகத்து எவன் செய்யும்-அளவினால்

கண்ணோட்டம் இல்லாத கண்.

        575

கண்ணிற்கு அணிகலம் கண்ணோட்டம்; அஃது இன்றேல்,

புண் என்று உணரப்படும்.

        576

மண்ணொடு இயைந்த மரத்து அனையர்-கண்ணொடு

இயைந்து, கண்ணோடாதவர்.

        577

கண்ணோட்டம் இல்லவர் கண் இலர்; கண் உடையார்

கண்ணோட்டம் இன்மையும் இல்.

        578

கருமம் சிதையாமல் கண்ணோட வல்லார்க்கு

உரிமை உடைத்து, இவ் உலகு.

        579

ஒறுத்தாற்றும் பண்பினார்கண்ணும், கண்ணோடிப்

பொறுத்தாற்றும் பண்பே தலை.

         580

பெயக் கண்டும், நஞ்சு உண்டு அமைவர்-நயத்தக்க

நாகரிகம் வேண்டுபவர்.