நாணுத் துறவு உரைத்த 1131-1140 | Thirukkural, திருக்குறள் 1131-1140 |
Thirukkural, திருக்குறள் 1131-1140 :-
நாணுத் துறவு உரைத்தல் |
|
1131 |
காமம் உழந்து வருந்தினார்க்கு, ஏம |
|
மடல் அல்லது இல்லை, வலி. |
|
|
1132 |
நோனா உடம்பும் உயிரும், மடல் ஏறும்- |
|
நாணினை நீக்கி நிறுத்து. |
|
|
1133 |
நாணொடு நல் ஆண்மை பண்டு உடையேன்; இன்று உடையேன், |
|
காமுற்றார் ஏறும் மடல். |
|
|
1134 |
காமக் கடும் புனல் உய்க்குமே-நாணொடு |
|
நல் ஆண்மை என்னும் புணை. |
|
|
1135 |
தொடலைக் குறுந்தொடி தந்தாள், மடலொடு |
|
மாலை உழக்கும் துயர். |
|
|
1136 |
மடல் ஊர்தல் யாமத்தும் உள்ளுவேன் மன்ற;- |
|
படல் ஒல்லா, பேதைக்கு என் கண். |
|
|
1137 |
கடல் அன்ன காமம் உழந்தும், மடல் ஏறாப் |
|
பெண்ணின் பெருந்தக்கது இல். |
|
|
1138 |
'நிறை அரியர்; மன் அளியர்' என்னாது, காமம் |
|
மறை இறந்து, மன்று படும். |
|
|
1139 |
'அறிகிலார், எல்லாரும்' என்றே, என் காமம் |
|
மறுகில் மறுகும், மருண்டு. |
|
|
1140 |
யாம் கண்ணின் காண நகுப, அறிவு இல்லார்- |
|
யாம் பட்ட தாம் படாவாறு. |