புணர்ச்சி மகிழ்தல் 1101-1110 | Thirukkural, திருக்குறள் 1101-1110

புணர்ச்சி மகிழ்தல்

1101

கண்டு, கேட்டு, உண்டு, உயிர்த்து, உற்று, அறியும் ஐம்புலனும்

ஒண்டொடிகண்ணே உள.

1102

பிணிக்கு மருந்து பிறமன்; அணியிழை

தன்நோய்க்குத் தானே மருந்து.

1103

தாம் வீழ்வார் மென் தோள்-துயிலின் இனிதுகொல்-

தாமரைக்கண்ணான் உலகு?.

1104

நீங்கின் தெறூஉம், குறுகுங்கால் தண்ணென்னும்,

தீ யாண்டுப் பெற்றாள், இவள்?.

1105

வேட்ட பொழுதின் அவை அவை போலுமே-

தோட்டார் கதுப்பினாள் தோள்.

1106

உறுதோறு உயிர் தளிர்ப்பத் தீண்டலான், பேதைக்கு

அமிழ்தின் இயன்றன, தோள்.

1107

தம் இல் இருந்து, தமது பாத்து உண்டற்றால்-

அம் மா அரிவை முயக்கு.

1108

வீழும் இருவர்க்கு இனிதே-வளி இடை

போழப் படாஅ முயக்கு.

1109

ஊடல், உணர்தல், புணர்தல் இவை-காமம்

கூடியார் பெற்ற பயன்.

1110

அறிதோறு அறியாமை கண்டற்றால்-காமம்

செறிதோறும் சேயிழைமாட்டு.