வினைத் திட்பம் 661-670 | Thirukkural, திருக்குறள் 661 - 670

வினைத் திட்பம்

      661

வினைத் திட்பம் என்பது ஒருவன் மனத் திட்பம்;

மற்றைய எல்லாம் பிற.

      662

ஊறு ஒரால், உற்றபின் ஒல்காமை, இவ் இரண்டின்

ஆறு என்பர்-ஆய்ந்தவர் கோள்.

      663

கடைக் கொட்கச் செய்தக்கது ஆண்மை; இடைக் கொட்கின்,

எற்றா விழுமம் தரும்.

      664

சொல்லுதல் யார்க்கும் எளிய; அரிய ஆம்,

சொல்லிய வண்ணம் செயல்.

      665

வீறு எய்தி மாண்டார் வினைத் திட்பம், வேந்தன்கண்

ஊறு எய்தி, உள்ளப்படும்.

      666

எண்ணிய எண்ணியாங்கு எய்துப-எண்ணியார்

திண்ணியர் ஆகப்பெறின்.

      667

உருவு கண்டு எள்ளாமை வேண்டும்-உருள் பெருந் தேர்க்கு

அச்சு ஆணி அன்னார் உடைத்து.

      668

கலங்காது கண்ட வினைக்கண், துளங்காது

தூக்கம் கடிந்து செயல்.

      669

துன்பம் உறவரினும் செய்க, துணிவு ஆற்றி-

இன்பம் பயக்கும் வினை.

      670

எனைத் திட்பம் எய்தியக்கண்ணும், வினைத் திட்பம்

வேண்டாரை வேண்டாது, உலகு.