பெருமை 971-980 | Thirukkural, திருக்குறள் 971-980

பெருமை

971

ஒளி, ஒருவற்கு உள்ள வெறுக்கை; இளி ஒருவற்கு,

‘அஃது இறந்து வாழ்தும்’ எனல்.

972

பிறப்பு ஒக்கும் எல்லா உயிர்க்கும்; சிறப்பு ஒவ்வா,

செய்தொழில் வேற்றுமையான்.

973

மேல் இருந்தும், மேல் அல்லார் மேல் அல்லர்; கீழ் இருந்தும்,

கீழ் அல்லார், கீழ் அல்லவர்.

974

ஒருமை மகளிரே போல, பெருமையும்,

தன்னைத்தான் கொண்டு ஒழுகின், உண்டு.

975

பெருமை உடையவர் ஆற்றுவார்-ஆற்றின்

அருமை உடைய செயல்.

976

சிறியார் உணர்ச்சியுள் இல்லை-'பெரியாரைப்

பேணிக் கொள்வேம்' என்னும் நோக்கு.

977

இறப்பே புரிந்த தொழிற்று ஆம் சிறப்பும்தான்

சீர் அல்லவர்கண் படின்.

978

பணியுமாம், என்றும் பெருமை; சிறுமை

அணியுமாம், தன்னை வியந்து.

979

பெருமை பெருமிதம் இன்மை; சிறுமை

பெருமிதம் ஊர்ந்துவிடல்.

980

அற்றம் மறைக்கும் பெருமை; சிறுமைதான்

குற்றமே கூறிவிடும்.