காலம் அறிதல்

       481

பகல் வெல்லும், கூகையைக் காக்கை;- இகல் வெல்லும்

வேந்தர்க்கு வேண்டும், பொழுது.

      482

பருவத்தொடு ஒட்ட ஒழுகல்-திருவினைத்

தீராமை ஆர்க்கும் கயிறு.

      483

அரு வினை என்ப உளவோ-கருவியான்

காலம் அறிந்து செயின்.

      484

ஞாலம் கருதினும், கைகூடும்-காலம்

கருதி, இடத்தான் செயின்.

      485

காலம் கருதி இருப்பர்-கலங்காது

ஞாலம் கருதுபவர்.

      486

ஊக்கம் உடையான் ஒடுக்கம் பொரு தகர்

தாக்கற்குப் பேரும் தகைத்து.

      487

பொள்ளென ஆங்கே புறம் வேரார்; காலம் பார்த்து,

உள் வேர்ப்பர், ஒள்ளியவர்.

      488

செறுநரைக் காணின் சுமக்க; இறுவரை

காணின் கிழக்காம் தலை.

      489

எய்தற்கு அரியது இயைந்தக்கால், அந் நிலையே

செய்தற்கு அரிய செயல்.

      490

கொக்கு ஒக்க, கூம்பும் பருவத்து; மற்று அதன்

குத்து ஒக்க, சீர்த்த இடத்து.