அழுக்காறாமை 161 - 170 | Thirukkural, திருக்குறள் 161 - 170

அழுக்காறாமை

161

ஒழுக்கு ஆறாக் கொள்க-ஒருவன் தன் நெஞ்சத்து

அழுக்காறு இலாத இயல்பு.

162

விழுப் பேற்றின் அஃது ஒப்பது இல்லை-யார்மாட்டும்

அழுக்காற்றின் அன்மை பெறின்.

163

அறன், ஆக்கம், வேண்டாதான் என்பான் பிறன் ஆக்கம்

பேணாது அழுக்கறுப்பான்.

164

அழுக்காற்றின் அல்லவை செய்யார்-இழுக்கு ஆற்றின்

ஏதம் படுபாக்கு அறிந்து.

165

அழுக்காறு உடையார்க்கு அது சாலும்- ஒன்னார்

வழுக்கியும் கேடு ஈன்பது.

166

கொடுப்பது அழுக்கறுப்பான் சுற்றம் உடுப்பதூஉம்

உண்பதூஉம் இன்றிக் கெடும்.

167

அவ்வித்து அழுக்காறு உடையானைச் செய்யவள்

தவ்வையைக் காட்டி விடும்.

168

அழுக்காறு என ஒரு பாவி திருச் செற்று,

தீயுழி உய்த்துவிடும்.

169

அவ்விய நெஞ்சத்தான் ஆக்கமும், செவ்வியான்

கேடும், நினைக்கப்படும்.

170

அழுக்கற்று அகன்றாரும் இல்லை; அஃது இல்லார்

பெருக்கத்தின் தீர்ந்தாரும் இல்.