குற்றம் கடிதல்

      431

செருக்கும், சினமும், சிறுமையும், இல்லார்

பெருக்கம் பெருமித நீர்த்து.

      432

இவறலும், மாண்பு இறந்த மானமும், மாணா

உவகையும்,- ஏதம், இறைக்கு.

      433

தினைத் துணையாம் குற்றம் வரினும், பனைத் துணையாக்

கொள்வர், பழி நாணுவார்.

      434

குற்றமே காக்க, பொருளாக-குற்றமே,

அற்றம் தரூஉம் பகை.

      435

வரும் முன்னர்க் காவாதான் வாழ்க்கை, எரி முன்னர்

வைத்தூறு போல, கெடும்.

       436

தன் குற்றம் நீக்கி, பிறர் குற்றம் காண்கிற்பின்,

என் குற்றம் ஆகும் இறைக்கு.

      437

செயற்பால செய்யாது இவறியான் செல்வம்

உயற்பாலது அன்றிக் கெடும்.

       438

பற்று உள்ளம் என்னும் இவறன்மை, எற்றுள்ளும்

எண்ணப்படுவது ஒன்று அன்று.

       439

வியவற்க, எஞ்ஞான்றும் தன்னை! நயவற்க,

நன்றி பயவா வினை!.

       440

காதல காதல் அறியாமை உய்க்கிற்பின்,

ஏதில, ஏதிலார் நூல்.